aplikacja E8 google play app store
aplikacja Matura google play app store

Język francuski - wymagania egzaminacyjne 2022

Spis treści


Szczegółowe wymagania egzaminacyjne

I. Zdający posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:

1) człowiek (np. dane personalne, wygląd zewnętrzny, cechy charakteru, rzeczy osobiste, uczucia i emocje, umiejętności i zainteresowania);

2) miejsce zamieszkania (np. dom i jego okolica, pomieszczenia i wyposażenie domu, prace domowe);

3) edukacja (np. szkoła i jej pomieszczenia, przedmioty nauczania, uczenie się, przybory szkolne, życie szkoły, zajęcia pozalekcyjne);

4) praca (np. popularne zawody i związane z nimi czynności i obowiązki, miejsce pracy);

5) życie prywatne (np. rodzina, znajomi i przyjaciele, czynności życia codziennego, określanie czasu, formy spędzania czasu wolnego, święta i uroczystości, problemy);

6) żywienie (np. artykuły spożywcze, posiłki i ich przygotowywanie, lokale gastronomiczne);

7) zakupy i usługi (np. rodzaje sklepów, towary i ich cechy, sprzedawanie i kupowanie, wymiana i zwrot towaru, promocje, korzystanie z usług);

8) podróżowanie i turystyka (np. środki transportu i korzystanie z nich, orientacja w terenie, baza noclegowa, wycieczki, zwiedzanie);

9) kultura (np. uczestnictwo w kulturze, tradycje i zwyczaje, media);

10) sport (np. dyscypliny sportu, sprzęt sportowy, obiekty sportowe, imprezy sportowe, uprawianie sportu);

11) zdrowie (np. tryb życia, samopoczucie, choroby, ich objawy i leczenie);

12) nauka i technika (np. wynalazki, korzystanie z podstawowych urządzeń technicznych i technologii informacyjno-komunikacyjnych);

13) świat przyrody (np. pogoda, pory roku, rośliny i zwierzęta, krajobraz, ochrona środowiska naturalnego).

II. Zdający rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:

1) reaguje na polecenia;

2) określa główną myśl wypowiedzi lub fragmentu wypowiedzi;

3) określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi;

4) określa kontekst wypowiedzi (np. formę, czas, miejsce, sytuację, uczestników);

5) znajduje w wypowiedzi określone informacje.

III. Zdający rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e-maile, SMS-y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):

1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;

2) określa intencje nadawcy/autora tekstu;

3) określa kontekst wypowiedzi (np. nadawcę, odbiorcę, formę tekstu, czas, miejsce, sytuację);

4) znajduje w tekście określone informacje;

5) rozpoznaje związki między poszczególnymi częściami tekstu.

IV. Zdający tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. wiadomość, e-mail, wpis na blogu):

1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;

2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;

3) przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości;

4) przedstawia intencje, marzenia, nadzieje i plany na przyszłość;

5) opisuje upodobania;

6) wyraża i uzasadnia swoje opinie, przedstawia opinie innych osób;

7) wyraża uczucia i emocje.

V. Zdający reaguje w typowych sytuacjach:

1) przedstawia siebie i inne osoby;

2) nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę; podtrzymuje rozmowę w przypadku trudności w jej przebiegu (np. prosi o wyjaśnienie, powtórzenie, sprecyzowanie; upewnia się, że rozmówca zrozumiał jego wypowiedź);

3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia (np. wypełnia formularz/ankietę);

4) wyraża swoje opinie, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami;

5) wyraża swoje upodobania, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, intencje i pragnienia innych osób;

6) składa gratulacje, odpowiada na gratulacje;

7) zaprasza i odpowiada na zaproszenie;

8) proponuje, przyjmuje i odrzuca propozycje, zachęca;

9) prosi o radę i udziela rady;

10) pyta o pozwolenie, udziela i odmawia pozwolenia;

11) ostrzega, nakazuje, zakazuje, instruuje;

12) wyraża prośbę oraz zgodę lub odmowę spełnienia prośby;

13) wyraża uczucia i emocje (np. radość, smutek, niezadowolenie, zdziwienie, nadzieję, obawę);

14) stosuje zwroty i formy grzecznościowe.

VI. Zdający przetwarza prosty tekst pisemnie:

1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach);

2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;

3) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim.

VII. Zdający posiada:

1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym, oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;

2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.

VIII. Zdający dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. poprawianie błędów).

IX. Zdający stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).

X. Zdający posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Średni oczekiwany poziom biegłości językowej (w skali ESOKJ), w tym zakresu środków językowych w wypowiedziach pisemnych - A2.

Zakres struktur gramatycznych.

RZECZOWNIK

1. Rzeczowniki o tej samej formie w liczbie pojedynczej i mnogiej, np. un Polonais / des Polonais

2. Liczba mnoga rzeczowników z zakończeniem -s, -aux, -eaux, -eux, np. des maisons, des animaux, des gâteaux, des cheveux

3. Rzeczowniki o tej samej formie w obu rodzajach, np. un élève / une élève

4. Rodzaj żeński rzeczowników z zakończeniem -e, -trice, -euse, -ve, podwajanie spółgłoski, np. -enne, pojawienie się akcentu, np. -ère, np. une amie, une vendeuse, une chienne

5. Rzeczowniki wyrażające rodzaj naturalny, np. le frère /la sœur

RODZAJNIK

1. Rodzajnik nieokreślony, np. C’est une belle ville. Elle a acheté des livres.

2. Rodzajnik określony, np. C’est la voiture de Paul. Je pars le 16 août.

3. Formy ściągnięte rodzajnika określonego z przyimkami « à » i « de », np. Ils vont au musée. Il rentre du bureau.

4. Rodzajnik cząstkowy, np. Elle boit du lait. Tu as de la chance. Tu fais du vélo ?

5. Rodzajniki po przeczeniach, np. Je n’ai pas d’argent. Je n’aime pas l’hiver.

6. Opuszczanie rodzajnika, np. J’ai trop de travail. Il est professeur. Nous irons en train.

ZAIMEK PRZYMIOTNY

1. Wskazujący, np. Ce livre est intéressant.

2. Dzierżawczy, np. C’est mon chien.

3. Pytający, np. Quel temps fait-il ?

4. Pytający w funkcji wykrzyknikowej, np. Quelle histoire !

5. Nieokreślony, np. J’ai travaillé toute la journée.

LICZEBNIK

Liczebniki główne, np. Je prends deux kilos de pommes.

PRZYMIOTNIK

1. Przymiotniki o tej samej formie w liczbie pojedynczej i mnogiej, np. français

2. Liczba mnoga z zakończeniem -s, -aux, -eaux, np. petits, beaux

3. Przymiotniki o tej samej formie w obu rodzajach, np. sympathique

4. Rodzaj żeński z zakończeniem -e, -(t)euse, -ve, -elle, -trice, -se, -ce, -gue, -che, podwajanie spółgłoski, np. -ette, pojawienie się akcentu, np. -ère, np. contente, heureuse, active, longue, blanche, chère

5. Stopniowanie przymiotników

• regularne, np. grand/plus grand

• nieregularne przymiotnika bon

ZAIMEK RZECZOWNY

1. Osobowy w funkcji podmiotu, np. Elle travaille.

2. Osobowy w funkcji dopełnienia bliższego, np. Je les connais.

3. Osobowy w funkcji dopełnienia dalszego, np. Il lui a parlé.

4. Osobowy akcentowany, np. Tu viens avec moi.

5. Przysłowny « en » i « y », np. J’en fais souvent. J’y penserai. J’y vais. J’en reviens.

6. Względny prosty qui, que, où, np. Je n’ai pas le livre que tu m’as prêté.

7. Pytający, np. Qui a appelé ? Qui est-ce ? Que voyez-vous ?

8. Wskazujący ça, np. Tu aimes ça ?

9. Nieokreślony tout, np. Tout va bien.

10. Miejsce zaimków w funkcji dopełnienia w zdaniu, np. Je lui parle.

CZASOWNIK

1. Czasowniki I grupy, np. aimer, manger, appeler, commencer

2. Czasowniki II grupy, np. finir

3. Czasowniki III grupy, np. prendre, faire, savoir, mettre, connaître

4. Czasowniki posiłkowe être, avoir oraz aller jako posiłkowy

5. Czasowniki zwrotne, np. se lever, se promener

6. Czasowniki w zwrotach bezosobowych, np. Il pleut. Il faut.

7. Składnia czasowników

• konstrukcje z orzecznikiem, np. Tu es fatigué.

• konstrukcje z dopełnieniem bliższym, np. Je prépare le dîner.

• konstrukcje z dopełnieniem dalszym, np. Je parle à mon copain.

• konstrukcje z dopełnieniem bliższym i dalszym, np. Je présente Anne à mes parents.

8. Odmiana form osobowych czasowników

• tryb indicatif

- présent, np. Il lit.

- passé composé, np. J’ai regardé un film. Il est sorti.

- imparfait, np. Il faisait beau.

- futur proche, np. Il va venir.

- futur simple, np. Il téléphonera.

• tryb impératif présent, np. Ferme la porte !

• tryb conditionnel présent (formy grzecznościowe), np. Pourriez-vous m’aider ?

• participe passé

- uzgadnianie participe passé czasowników odmienianych z « être », np. Elle s’est couchée tôt.

• infinitif présent, np. Je veux partir samedi.

PRZYSŁÓWEK

1. Przysłówki sposobu

• utworzone od przymiotnika z zakończeniem -ment, np. Il marchait lentement.

• formy nieregularne, np. Il travaille bien.

2. Przysłówki czasu, miejsca, ilości i natężenia, pytania, np. hier, ici, beaucoup, très, comment

3. Wyrażenia przysłówkowe, np. Il habite au-dessous.

4. Stopniowanie przysłówków

• stopniowanie regularne, np. vite/plus vite

• stopniowanie nieregularne przysłówka bien

PRZYIMEK

1. Przyimki, np. Je vais à Paris. Je suis né en avril.

2. Wyrażenia przyimkowe, np. Ma chambre est à côté de la cuisine.

SPÓJNIK

Spójniki, np. donc, et, mais, ni, ou 

WYKRZYKNIK

Wykrzykniki, np. Bravo ! Super !

SKŁADNIA, ZDANIE PROSTE

1. Zdanie oznajmujące, np. Je prends du café.

2. Zdanie pytające

• intonacyjne, np. Tu m’as compris ?

• z « est-ce que », np. Est-ce que vous connaissez cet homme ?

• z inwersją, np. Parlez-vous français ?

• z użyciem zaimków pytających i przysłówków, np. Quelle heure est-il ?

3. Zdanie przeczące, np. Je ne sais pas. Il n’y a personne.

4. Zdanie rozkazujące, np. Prends un pull !

5. Konstrukcje prezentujące, np. Voici Paul, voilà Pierre.

6. Konstrukcje bezosobowe, np. Il y a beaucoup de touristes.

7. Dopowiedzenia, np. Qui parle ? Moi.

8. Zdanie w stronie biernej (czasownik w czasie teraźniejszym), np. Les téléphones portables sont interdits.

SKŁADNIA, ZDANIE ZŁOŻONE

1. Zdanie współrzędne bezspójnikowe, np. Ils sont partis, ils sont arrivés sur place.

2. Zdanie współrzędne spójnikowe, np. Elle est fatiguée car elle travaille beaucoup.

3. Zdanie podrzędne

• dopełnieniowe, np. Je sais qu’il viendra samedi.

• okolicznikowe

- czasu, np. Quand il pleut, je prends un parapluie.

- przyczyny, np. J’ai choisi ce sujet parce qu’il est intéressant.

- warunku si + présent + présent, np. S’il fait chaud, je vais à la piscine.

• względne, np. C’est un film qui me plaît beaucoup.

• bezokolicznikowe, np. Je veux visiter le Louvre.

4. Zdanie w mowie zależnej w trybie indicatif

• zdanie nadrzędne w czasie teraźniejszym/przyszłym trybu indicatif, np. Il dit qu’elle est très occupée.

W tekstach na rozumienie ze słuchu oraz rozumienie tekstów pisanych mogą wystąpić środki gramatyczne spoza powyższej listy. Znajomość takich środków nie będzie jednak warunkowała poprawnego rozwiązania zadań egzaminacyjnych.

Polityka Prywatności